De eerste week thuis zit er bijna op. Qua hektiek deed die niet veel onder voor de week dat Marijn in het ziekenhuis lag! Ons leven is een aaneenschakeling van verschonen, voeden, kolven, badderen en dan begint het weer van voren af aan. Gelukkig leren we Marijn steeds beter kennen en herkennen als hem wat dwars zit. Het is een heerlijk ventje die meestal rustig is, behalve als hij honger of krampjes heeft.

De eerste paar dagen hadden we nog kraamzorg. Melanie was een lieve meid waar we veel van hebben geleerd. Onze favoriet is de luiaard-houding waarin Marijn bij Remco op de arm ligt als hij krampjes heeft.

Een van de grappigste momenten de afgelopen week vonden we het badderen van Marijn in de tummy-tub. Hij genoot daar zo duidelijk van! We hebben er een filmpje van gemaakt.

Verder verrast Marijn ons regelmatig met dingen die hij al kan. Zo kan hij zijn hoofd al optillen en zelfs (per ongeluk) kopstootjes geven. Ook moesten we met hem oefenen om zijn tong uit te steken zodat hij aan de borst kan leren drinken. Je zet hem dan voor je op schoot en doet het voor zodat hij kan ‘spiegelen’. Tot mijn grote verbazing stak Marijn even later zijn tong ook naar mij uit!

Met de borstvoeding gaat het helaas niet goed. Doordat hij toen hij ziek was uit een fles heeft moeten drinken, is hij gewoon verleerd om goed aan te happen en uit de borst te drinken. Ook klemt hij zijn kaken stijf op elkaar, iets wat je vaker ziet bij kindjes die met de vacuum geboren zijn. Dat is met een speen van een fles al onhandig, maar met die van mama helemaal!!!

Na een aantal dagen oefenen hebben we besloten om te stoppen met het proberen om hem ‘live’ te voeden omdat dat bij beiden alleen maar frustraties oplevert. Op het moment krijgt hij nog afgekolfde moedermelk. Het zou goed kunnen dat ik binnenkort overga op kunstvoeding, maar op het moment kan ik het kolven niet afbouwen omdat ik een beginnende borstontsteking heb en die moet eerst over zijn. Hij groeit er in elk geval goed op, hij is in een week tijd al een pond aangekomen!